[WIERSZ] Ciemny, tęczowy las
Autor: PrinceWhatever
Po dłuższej przerwie stworzyłem kolejny wiersz :) Jest on dość ciężki, naprawdę trzeba się natrudzić aby wyciągnąć odpowiedni przekaz. No cóż, taki wyszedł.
Przepraszam także za długie oczekiwanie na kolejną twórczość. Szkoła, szkoła i jeszcze raz szkoła... Chwilowy brak czasu.
Przepraszam także za długie oczekiwanie na kolejną twórczość. Szkoła, szkoła i jeszcze raz szkoła... Chwilowy brak czasu.
Przemysław Jan Kuciel - Ciemny, tęczowy las
Jesteś niczym nieskazitelne okno
Otwarte na groteskowy świat różnorakich barw
Jednakże po stronie - zasłoniętej maską obojętności, anielską kurtyną poszarpanych marzeń
Jest tylko pył, wymieszany z utopijną samotnością.
Twój osobisty pancerz – w którym niegdyś zwyciężałeś roześmiany los -
Stoi tu tylko dla Ciebie.
Pokryty już siną, rozgoryczoną rdzą.
Stań się jedyną iskrą pośród tłumu wilgotnych kęp traw
I światłem pośród lica bezpańskich płomieni
Pokażesz wszystkim, co kryje się pod pojęciem ,,człowieczeństwo”
Gdy ciemny... tęczowy przemierzysz las.
Otwarte na groteskowy świat różnorakich barw
Jednakże po stronie - zasłoniętej maską obojętności, anielską kurtyną poszarpanych marzeń
Jest tylko pył, wymieszany z utopijną samotnością.
Twój osobisty pancerz – w którym niegdyś zwyciężałeś roześmiany los -
Stoi tu tylko dla Ciebie.
Pokryty już siną, rozgoryczoną rdzą.
Stań się jedyną iskrą pośród tłumu wilgotnych kęp traw
I światłem pośród lica bezpańskich płomieni
Pokażesz wszystkim, co kryje się pod pojęciem ,,człowieczeństwo”
Gdy ciemny... tęczowy przemierzysz las.
0 komentarze: